Son yıllarda o kadar çok olaylar yaşadımki, herbirinin bende bıraktığı yaralar ve izler hala canımı acıtmakta.Ben onları ne kadar çok unutmak için çaba sarfetsemde karşıma mutlaka ufakta olsa bir söz, bir davranışla tekrar olayların depreşmesine engel olamıyorum.
Ve sonunda düşünüyorum...Ben hep iyi yönden olaylara bakmaya çalışsamda bunlar hep karşıma sorun olarak geliyor, yada çok yakın birilerinin dediği gibi ben bunlara bir şekilde ulaşıyorum zaten.Yani aslında büyütülecek bir şey yok...
Yok bana göre değil, hiçbir şey olmuyormuş gibi davranamam...
Ve anlam veremediğim bir konuyu sizlerle paylaşarak bu konudaki düşüncelerinizi merak ediyorum.
Herkes bir model belirlerken bazı özellikler hakkında yorumlarda bulunuyor ve genellikle bunlar hep olumlu özellikler oluyor.Fakat etrafındaki insanlardan bazen övgüyle yada örnek göstererek söz ettiklerinde bakıyorum ki o model belirleme sırasındaki belirttikleri özelliklerle hiç uyuşmayan hatta kabul görmeyecek derecede uzak olan bir kişi hakkında konuşuyorlar.Ben bunu hiçbir zaman anlamladıramıyorum.Bu kadar büyük tezatlıklar içinde nasıl yaşanabilir?
Sen doğrularınla birşeyler yapmaya çalıştıkça , hor görülüp ,kale bile alınmayıp ve hatta yaptıklarının ,söylediklerinin , fikirlerinin hiç önemsenmemesi, daha ileri gidilip sana karşı yapılan bu yanlışa karşı tepki verdiğinde senin verdiğin tepkinin daha fazlasıyla karşılaşmak , birde bunları en yakınlarındanda gördüğünde insanın alıp başını gidesi geliyor...
Gidesim var ya!?.....
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder